Papatya Perisi’nin Arkadaşlık Dersi

Papatya Perisi’nin Arkadaşlık Dersi

Bir varmış, bir yokmuş… Yemyeşil bir bahçede, bembeyaz papatyaların arasında minik bir peri yaşarmış. Adı Lila’ymış. Lila, papatyalarla ilgilenir, onların yapraklarını parlatır, rüzgâr estiğinde başlarını dik tutmaları için onlara yardım edermiş. Ama Lila’nın bir huyu varmış: Hep kendi papatyasını diğerlerinden daha güzel göstermeye çalışırmış.

Bir gün, güneş en parlak ışıklarını saçarken, Lila kendi papatyasının yapraklarını büyük bir özenle temizliyormuş. “Benim papatyam, bahçenin en güzel çiçeği olacak!” diye kendi kendine mırıldanıyormuş. Diğer papatyalar Lila’ya seslenmiş:

“Lila, bizim yapraklarımız da biraz tozlanmış. Bize de yardım eder misin?”

“Şimdi olmaz,” demiş Lila, “Kendi papatyamı bitirdikten sonra belki…”

Ama Lila, kendi papatyasını öyle çok süslemeye dalmış ki diğer papatyaların yardıma ihtiyacı olduğunu unutmuş.

Rüzgârın Gücü

O gün, gökyüzü aniden kararmış. Bulutlar toplanmış ve güçlü bir rüzgâr esmeye başlamış. Rüzgâr öyle sert esmiş ki papatyaların incecik sapları eğilmeye başlamış. Lila hemen kendi papatyasının yanına koşmuş ve ona sıkıca sarılmış:

“Merak etme, seni koruyacağım!” diye fısıldamış. Ama rüzgâr öyle güçlüymüş ki yalnızca kendi papatyasına sarılmak yeterli olmamış. Diğer papatyalar birer birer eğilmiş, bazı yaprakları kopmuş.

Rüzgâr dindiğinde, bahçedeki papatyaların hali perişanmış. Lila üzgün bir şekilde etrafına bakmış. “Ah, keşke onlara yardım etseydim,” diye düşünmüş. Tam o sırada, bahçeye yaşlı bir kaplumbağa gelmiş. Adı Tosbik Dede’ymiş. Tosbik Dede, papatyaları görünce başını sallamış ve Lila’ya dönmüş:

“Güzel peri, neden yalnızca kendi papatyanı korudun?”

“Onu çok seviyorum,” demiş Lila, gözleri dolarak. “Ama şimdi diğer papatyalar çok zarar gördü.”

Tosbik Dede, yavaşça Lila’ya yaklaşmış ve bir yaprağı ona uzatmış:

“Unutma, bir bahçedeki çiçekler ancak birbirine destek olursa güzelleşir. Tek bir papatya, baharı getirmez. Senin görevin, hepsine eşit sevgi göstermek.”

Birlikte Daha Güçlüyüz

Lila, Tosbik Dede’nin sözlerinden çok etkilenmiş. Hemen işe koyulmuş. Diğer papatyaların kopan yapraklarını toplamak için uğraşmış. Papatyaların köklerini güçlendirmek için sihirli bir toz serpiştirmiş. Ama tek başına yetemeyeceğini anlamış. Bunun üzerine papatyalara seslenmiş:

“Sevgili papatyalar, ben hata yaptım. Sadece kendi çiçeğimle ilgilendim, ama şimdi birlikte çalışarak bahçemizi yeniden güzelleştirebiliriz. Hepinizin yardımına ihtiyacım var!”

Papatyalar Lila’nın sesindeki samimiyeti hissetmiş. Hep birlikte, birbirlerinin köklerine destek olmuşlar, yapraklarını güçlendirmişler. Rüzgâr tekrar estiğinde, bu kez hiçbir papatya zarar görmemiş. Çünkü birbirlerine dayanmışlar.

Papatya Bahçesinin Dönüşümü

O günden sonra Lila, sadece kendi papatyasına değil, bahçedeki tüm papatyalarına eşit sevgi göstermiş. Bahçeye gelen herkes, papatyaların parlaklığını ve güzelliğini görüp hayran kalmış. Tosbik Dede, Lila’nın yanına bir gün tekrar uğramış ve ona gülümsemiş:

“Artık gerçek bir peri oldun, küçük Lila. Bahçenin ışığı oldun.”

Lila ise gülümseyerek cevap vermiş:

“Hayır, Tosbik Dede. Bahçemin ışığı papatyaların birliğidir.”

Ve o günden sonra, bahçede ne kadar güçlü rüzgârlar eserse essin, papatyalar hep dimdik durmuş. Çünkü artık hepsi, arkadaşlık dersinin, paylaşmanın ve birbirine destek olmanın önemini biliyormuş.

Evet çocuklar Papatya Perisi’nin Arkadaşlık Dersi adlı masalımızda burada bitti. Sizde Arkadaşlık ve Paylaşma Hikayeleri yazarak tarafımıza gönderebilirsiniz. Gönderdiğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uyuyacak. Masal göndermek için aşağıda ki resme tıklayabilirsiniz.